Nog een laatste keer vraag ik het voor de zekerheid; 7.00 ontbijten en 8.00 naar school. Ik word wakker van mijn wekker en loop naar de douche. Mijn eerste dag in Quito... Even ben ik bang dat ze in Ecuador geen warm water hebben, maar de koude en warme kraan zitten hier dus andersom. Als ik naar de woonkamer loop staat mijn ontbijt al klaar. Brood met jam, papaya en een glas geperste mandarijn. In handen en voeten Spaans verteld señora Thelma mij dat zij diabetes heeft. Mogelijk omdat ze weet dat ik zuster ben. Maribel helpt haar in huis en zij brengt mij naar school. 

Alle studenten zijn bij elkaar, de nieuwe worden voorgesteld en iedereen krijgt een docent toegewezen. Op de academie heb je iedere week een andere docent. Samen met een andere student word ik mee genomen om een examen te maken om te kijken op welk niveau je Spaans is. Mijn mede student is inmiddels hevig aan het pennen terwijl ik al trots ben dat ik mijn naam in heb kunnen vullen.  Als mijn formulier wordt opgehaald fluistert de vrouw in mijn oor "don't worry". Ik word naar een klas gebracht met 2 andere studenten en mag meteen aan de bak. 's Middags word ik mee genomen voor een city tour. We gaan met de bus waar we als sardientjes in gepropt zitten. De deuren van de bus blijven open en de mensen hangen uit de ramen. Vrolijke salsa muziek klinkt door de bus heen. Het lijkt wel of niemand zich hier druk maakt of zich haast. We gaan naar het oude centrum van Quito. De geschiedenis leeft nog steeds in dit stukje van de stad. Het doet me een beetje denken aan Cuba. Ik word een restaurantje in getrokken en krijg lokaal eten voorgeschoteld. Humitas y quimbolitos, ik weet niet goed wat ik er van moet vinden. Naar mijn idee smaakt alles hier naar witlof. Als ik terug ga naar het gastgezin helpt señora Thelma mij met mijn huiswerk en ga ik slapen.

De volgende ochtend staat wederom mijn ontbijt klaar als ik de woonkamer in loop. Brood met jam, papaya en een glas geperste mandarijn. Ik probeer niet te laten zien dat ik de papaya met lange tanden zit weg te kauwen en het eigenlijk niet zo lekker vind. Ik ben ontzettend dankbaar voor de gastvrijheid van señora Thelma en haar dochter Lorena.