Mijn eerste week in de jungle zit er inmiddels al weer op. Ik heb overal spierpijn, mijn kleren zijn vies en mijn nagels zijn kort. Inmiddels heb ik alle dieren een aantal keer verzorgd en kan ik nu zonder begeleiding aan de slag. De dagen zijn lang en het werk is fysiek zwaar. 

Iedere maandag en donderdag ochtend word en een lading fruit veracht van de lokale families. Dit word afgeleverd bij de rivier en is het aan ons om al het fruit naar boven te sjouwen. Telkens weer kijk ik met verbazing hoe de Ecuadorianen enorme zware zakken fruit op hun nek naar boven brengen als of het niets is. Op deze dagen ben ik blij als mijn werkdag er op zit zodat ik even niets meer hoef te tillen. De hangmatten kan ik dan ook erg waarderen.

Het project word geleid door Sarah en Kelly. Kelly komt uit Colombia en doet de medische dingen op het park. Sarah komt uit Canada en is hier 8 jaar geleden begonnen als vrijwilliger maar is nooit meer weg gegaan. De twee geven me een enorm welkom gevoel en zijn oprecht dankbaar voor je hulp. Afgelopen zondag was het in Canada thanksgiving. Omdat Sarah hier vandaan komt hebben we dit met zijn alle gevierd. Iedereen had een taak om iets te maken. Er was en enorme kalkoen, en volop eten. De tafel was gedekt door Sixto, een jongen uit Ecuador die ook vrijwilliger is. Met bloemen uit de jungle had hij er iets moois van gemaakt. Iedereeb werd nogmaals bedankt door Kelly en Sarah voor hun inzet. Hoe vaak maak je het mee dat je midden in de jungle bent om met dieren te werken? Ik besef dat dit once in a lifetime is en ik bedankt Kelly en Sarah daarom voor deze geweldige ervaring.