Wanneer het nodig is help ik Kelly graag met de medische dingen.

Zo ook met Harry, een jonge cusumbo die voorheen als huisdier werd gehouden. Hij mag vanuit quarantaine naar het grote verblijf met een andere cusumbo en neusbeer Josefina. Voordat Harry verhuist krijgt hij eerst en chip. Kelly geeft mij haar vertrouwen en laat mij dit doen. Ik plaats de chip in zijn nek en hierna is Harry klaar om te gaan. Cusumbo’s leven in de nacht dus die avond en nacht wisselen we elkaar af voor de cusumbo nightshift: 2 uur lang in het pikkedonker luisteren of er niet gevochten word in het verblijf. Harry voelt zich duidelijk niet op zijn gemak en blijft een aantal dagen wakker. Hij zoekt bescherming en wil het liefst in je shirt kruipen. Vanaf dat moment heeft Harry mijn hart gestolen. Iedere ochtend geef ik hem melk om aan te sterken en probeer ik hem aan te leren om in zijn box te gaan slapen. Stukje bij beetje doet hij het steeds beter en zal hij over een tijdje sterk genoeg zijn om voor zichzelf op te komen. Stiekem ben ik best een beetje trots op hem.

De dagen beginnen om 7.00 met het schoonmaken van de verblijven en het voeden van de dieren. Hierna kunnen we zelf ontbijten. Tijdens het ontbijt vraagt Kelly of ik tijd heb om haar te helpen. In de sala vet zit een grote blauw gele ara. Ze heeft een ring om haar poot die haar poot afknelt. De ring moet verwijderd worden en Kelly vraagt mij om de ara te sederen met diazepam en ketamine. Mijn eerste keer dat ik een vogel injecteer en ik vind het enorm spannend. Kelly geeft me instructies en ik injecteer de ara in haar borst, niet veel later is ze in slaap. De ring is verwijderd maar de poot is er dusdanig slecht aan toe dat die niet meer te redden is.

De dagen erna verblijft de ara in de sala vet en injecteer ik haar iedere dag anti-biotica. Inmiddels zijn de hechtingen verwijderd, is ze terug in haar oude verblijf en is ze mooier dan ooit.

En dan is er Susu, een ernstig ziek doodshoofdaapje. Zij heeft een parasiet die haar van binnen uit op eet. Kleine aapjes eten veel insecten zoals sprinkhanen en kakkerlakken en juist die insecten dragen de parasiet. Susu krijgt medicatie tegen de parasiet maar ze word met de dag magerder. Een dag werd het de kleine Susu te veel en ze overlijd in haar hok. Kelly verteld mij dat ik de necropsie ga doen. Susu ligt op tafel en ik trek m’n handschoenen aan. Kelly geeft me instructies en verteld me alles wat ik wil weten. Alles is ontzettend klein maar de organen zijn vrijwel identiek aan die van een mens. Susu’s darmen zaten vol met parasieten en aan de verkleuring van haar hart te zien heeft zij waarschijnlijk een hartinfarct gehad.

Mijn tijd in Amazoonico zit er bijna op, ik heb veel geleerd en kijk met heel veel plezier terug op de afgelopen 2 maanden. Morgen ga ik aan mijn laatste week beginnen. Ik zal het rondleiden van de toeristen en het werken met de dieren erg gaan missen, Harry in het bijzonder.