9 december, het afscheidsfeest van Kelly en Sarah waar ik voor uitgenodigd ben. Ik vertrek opnieuw naar de jungle en het voelt als thuiskomen als ik amaZOOnico binnen stap. Het feest is op isla Anaconda in het huis van Vero, de kok. Er is eten, taart, een speech van don Remigio (de oprichter van amaZOOnico) en er word door iedereen gedanst. Een aantal vrouwen zijn chicha aan het maken. Een traditionele alcoholische drank gemaakt van yuka. Met een emmer vol chicha en een kommetje komen ze langs en is het de bedoeling alles op te drinken. Weigeren is erg onbeschoft. Het enige waar ik chicha mee kan vergelijken is karnemelk met stukjes en alcohol. Na 5 schaaltjes maak ik ook dat ik weg kom wanneer ik de vrouwen aan zie komen.

Weer terug op school had ik nog maar een week lessen te gaan. Ik heb veel geleerd en ben mijn docenten dankbaar voor hun engelen geduld.

Mijn laatste dagen in Ecuador heb ik doorgebracht op de plek die mijn hart heeft gestolen; de jungle. Nog een laatste bezoek aan amaZOOnico en een warm welkom door alle vrijwilligers die voor mij de afgelopen maanden als familie zijn geweest. Vrijdag heb ik mijn jungle avontuur afgesloten met een hike van 5 uur naar Rio Rodriguez. Juan, mijn gids vertelde me alles over de planten en hun medicinale werking. Hij stopte bij een plant en sneed de steel open, de steel zat vol met kleine mieren en Juan liet me de mieren op eten. Een beetje onwennig stopte ik de beestjes in mijn mond en proefde een frisse citroen smaak. Niet eens zo slecht eerlijk gezegd.

Eenmaal aangekomen bij rio Rodriguez werd ik stil. Een klein kabbelend watervalletje wat uitmond in kristalhelder water. Omgeven door hoge bomen waar voorzichtig de zon door schijnt, tropische vogels op de achtergrond en het water vol met vis. Ik besefte me dat ik op het allermooiste plekje op de wereld was. In een gesprek met Juan vertel ik hoe de jungle mijn hart gestolen heeft, waarop hij vraagt waarom ik niet gewoon terug kom. Hij verteld me dat ik ten alle tijden welkom ben en dat doet me goed. Voor nu is het tijd om naar huis te gaan. Ik heb besloten om kerst te vieren met mijn familie in Nederland. Met pijn in mijn hart neem ik afscheid en laat de jungle achter me. Al weet ik bijna zeker dat ik heel snel weer terug ga komen.

Ecuador, je bent onbeschrijflijk mooi.